İnşallah

İnşallah

Hiçbir şey için, Allah’ın dilemesi dışında: “Ben yarın onu yapacağım deme”

Ancak Allah dilerse (İnşallah yapacağım de). Ve unuttuğun vakit Allah’ı an ve “Umarım Rabbim beni, doğruya daha yakın olana eriştirir.” de. (Kehf Suresi 23,24)

İnşallah, Allah-u Teâlâ dilerse olur manasına, bütün işlerini Allah teâlânın dilemesine havale etmek için söylenen sözdür. Allah teâlâ’nın huzurunda itaat edenlerden olmak için, her işte inşallah demelidir!

(Şunu yapacağım) veya (Yarın şuraya gideceğim) denince de (inşallah) demelidir!

Bir kimse ile bir şey kararlaştırırken inşallah denirse, sonradan o iş yerine getirilmezse, yalancı olunmaz. (Miftah-ül cenne)

Kesin işlerde de inşallah denir. Mescid-i harama girileceğini Allah’u teâlâ bildirdiği halde, inşallah denmesini öğretmek için, (Mescid-i Haram’a inşallah gireceksiniz) buyurdu. (Feth 27)

İsmail Aleyhisselam‘ın, (Babacığım, sana emredilen ne ise, onu yap! inşallah beni sabredicilerden bulursun) dediği de Kur’an-ı kerimde bildirilmektedir. (Saffat 102)

Peygamber efendimiz de, mezarlığa uğrayınca, ölüm muhakkak olduğu halde, ilâhi terbiye gereği olarak, (inşallah biz de size kavuşacağız) buyurdu. (Müslim)

Peygamber efendimiz, duasının kabul olacağını âyet-i kerimeye istinaden kesin olarak bildiği halde şöyle buyurdu:

(Her Peygamberin duası kabul olur. Her Peygamber, ümmeti için dünyada dua etti. Ben ise, Kıyamette ümmetime şefaat izni verilmesi için dua ediyorum. Duam inşAllah kabul olacak. Müşrik olmayanların hepsine şefaat edeceğim.) [Müslim]

Resulullah efendimize; Ruh, Eshab-ı Kehf ve Zülkarneynden sorulunca;

(Yarın gelin, haber vereyim) buyurmuş, inşallah demeyi unutmuştu. Bu sebeple birkaç gün Resulullah’a vahiy gelmedi. Sonra şu mealdeki âyet-i kerime nazil oldu: (inşallah demeden hiçbir şeyi yarın yapacağım deme!) [Kehf 23, 24]

Peygamberler günah işlemez. Bunun gibi hareketlerine zelle denir.