Sadat-ı Nakşibend-i
Çok Okunuyor

Şah-ı Nakşibendi Hazretleri

"Bu hırkanın kerameti vardır. Bunu giyen kimseye, inecek olan belalar, bunun bereketiyle, o kimseden kalkar"

Şah-ı Nakşibendi Hazretleri

Hicri 718 yılında, Muharrem ayında dünyaya geldiler.

Asıl adı : Seyyid Muhammed Bahauddin.

Kendileri Seyyid’dir. On dördüncü babada Hz. Ali’ye (r.a) yetişir.

İlgili Makaleler

Doğup vefat ettikleri yer Kasr-ı Arifan denilen köy.

Evrad, Tuhfe ve Hediyye kitapları çok kıymetlidir.

Seyyid Emir Külal’e bağlanan bu tarikat zincirinden başka Şah-ı Nakşibend hazretlerinin, hacelerin hacesi, Hace Abdulhalik Gücdevani hazretlerinin yüksek ruhaniyetlerinden ettiği istifade sebebiyle de üveysidir, Nitekim kendileri şöyle anlatır:

“Cezbe hali bende kuvvetli olup, kararım kaldığı günlerde Buhara’ da dolaşır, bazı büyük velilerin kabri şeriflerini ziyaret ederdim. Bir gece hangi kabre gittiysem ayak uçlarında birer kandil yanar gördüm.

Fakat yağı ve fitili olduğu halde, isteksiz, sönük yanıyorlardı. Eğer fitillerin uçlan dokunma ile düzeltilirse, gayet güzel ışık verecekti. Ben ise kandilleri o halde bırakarak (Hace Mezdahun) hazretlerinin kabrine gittim.

Yüzümü kıbleye dönerek oturdum. O an bende bir kendimden geçme hali hasıl oldu. O hal esnasında öyle müşahede ettim ki, kıble tarafından yeşil örtü ile süslenmiş, gayet güzel bir kürsü göründü.

O kürsünün etrafını büyük bir kalabalık sarmışlardı. İçlerinden ancak, Hace Muhammed Baba Semmasi Hazretlerini tanıdım. Anladım ötekiler daha önce dünyadan göçmüş haceler, bu yolun büyükleriydiler.

Sonra içlerinden birisi bana: “Bu kürsünün üzerinde Abdulhalık Gücdevani hazretleri ay gibi parlamaktadır.

Etraftaki cemaat ise kendi halifeleridir, deyip birine işaret ederek, bu hace Ahmed-i Sıddık, bu hace Evliya-i Kebir, bu hace Arifi Rivegeri, bu hace Mahmud Enciriyil Fağnevi, bu hace Ali Ramitenı’dir. Hace Muhammed Baba Semmasi hazretlerini zaten tanırsın buyurdu.

Sonra Abdülhalık Gucdevani hazretleri bana teveccüh ederek, hakkımda pek büyük inayet buyurarak bir hırka ihsan eyledi ve: “Bu hırkanın kerameti vardır. Bunu giyen kimseye, inecek olan belalar, bunun bereketiyle, o kimseden kalkar” buyurdular.

Bundan sonra, bu büyükler yolunda ilerlerken, başlangıçta, ortada ve sonda kullanılmakta olan kelimeleri bana anlattılar, sözlerinden biri şudur ki: “Bahaüddin! Sönük olarak yandığını görmüş olduğun kandiller senin kabiliyet ve istidadının bu yolda olduğuna işarettir.

Ama istidat fitilini hareket ettirmek lazımdır. Böylece istidadın parlar, Hakkın sırlan onda zahir olur.”

Diğer bir sözleri de Bahaüddin. Sana lazım ki, ayağını her halde şeriat caddesi üzere bulundurasın. Emir ve yasakta istikamet üzere olasın. Daima azimetle amel edesin. Yani haramlardan ve şüphelilerden sakındığın gibi, mubahların da fazlasından sakınasın.

Sünnetlere uyup, elden geldiği kadar, bütün sünnetleri işleyesin. Ruhsatları, cevazları terk edip, bidatlerden çok sakınasın” nasihatlerinden ibaret idi.

Şah-ı Nakşibendi Hazretleri, ilk zamanlarındaki hallerinden bahsederek buyurmuştur ki:

“Biz üç kimse idik. Hak yolunda ilerlemeye koyulduk. Ama benim himmetim, bütün masivadan yani Allah’ dan başka her şeyden geçip, Hak Teala hazretlerine kavuşmak idi. Bunun için Allahü Tealanın yardımı erişerek, beni bütün masivadan kurtardı ve maksadıma kavuşturdu.

Mürşidi Seyyid Emir Külal de, gizli ve açık zikri birleştirmişti. Açık zikir başladığında, Şah-ı Nakşibend, zikir halkasından çıkarlar. Bu hal öbür müritlere ağır gelirdi. Şah-ı Nakşibend, bu kızmalara hiç aldırmaz ama, mürşidinin hizmetinden bir an bile geri durmazdı.

Seyyid Emir Külal ölüm döşeğinde. Şah-ı Nakşibend’e bağlanmalarını isteyince, müritler: “Fakat o açık zikirde bize tabi olmamış” dediler.

Emir Külal hazretleri cevap verdi: “Onda gördüğünüz her şey, Allah (c.c)’ ın izniyledir. Onun iradesinin dışındadır.

Ve Şah.. Bu tarikatın ser tacı…

Buyurdular: “Biz; sevgiliye eriştirmeye vasıtayız, yola düşenlere gerektir ki; sonunda bizden kesilip, sevgiliye ulaşsınlar.”

Buyurdular: “Bizim tarikatımız sohbettir. Halvette şöhret, şöhrette afet vardır. Hayır cemaattedir”.

Şah-ı Nakşibendi Hazretleri (K.S) buyurdu:

-“Cezbeye kapıldığım ilk zamanlardaydı. Bana bu yola nasıl giriyorsun? dendi. Benim dediğim ve dilediğim olmak şartıyla dedim. Bizim dediğimiz ve dilediğimiz olur hitabı geldi. Buna dayanamam. Benim dediğim olursa, bu yola adım atarım, yoksa bu yola giremem dedim.

Bu iki kere tekrar etti. Sonra beni bıraktılar. On beş gün durgun halde kaldım. Büyük bir ümitsizliğe kapılırken, bana “Senin dilediğin olur” buyruldu. Bunun Üzerine: “Öyle bir yol istiyorum ki, ona girenlerin hepsi, Allahü Tealaya kavuşmakla şereflensin” dedim. ‘

Yakub-ı Çerhi (K.S) anlatır: “Buhara’ nın alimlerinden yetişip, fetva vermeğe icazet aldıktan sonra, memleketime dönmeyi düşündüm. Hazreti Haceye uğrayıp, beni hatırınızdan çıkarmayın dedim ve çok yalvardım. Gideceğin zaman mı yanımıza geldin buyurdu.

Hizmetinize müştakım dedim. Hangi bakımdan? buyurdu. Siz büyüklerdensiniz ve herkesin makbulüsünüz, dedim. Bu kabul şeytani olabilir, daha sağlam delilin var mı buyurdu. Sahih hadiste:

“Allahü Teala bir kulunu severse, onun sevgisini kullarının kalbine düşürür” geldi dedim. Tebessüm edip: “Biz azizanız” buyurdu.

Bunu duyunca birden halim değişti. Bir ay önce rüyada birisi bana: “Git, Azizanın müridi ol” demişti. Onu unutmuştum. Onlardan duyunca bu rüyayı hatırladım.

Alaüddin Attar (K.S) anlatır: “Şah-ı Nakşibend hazretleri beni kabul edince, kendilerini o kadar sevdim ki, kararım kalmadı. Sohbetlerinden ayrılamıyacak hale geldim. Bu halde iken bir gün bana dönüp:

“Sen mi beni sevdin ben mi seni sevdim?” buyurdu.

-“îkram sahibi zatınız, aciz hizmetçisine iltifat etmelisiniz, hizmetçiniz de sizi sevmelidir” diye cevap verdim. Bunun üzerine: “Bir müddet bekle işi anlarsın” buyurdu. Bir müddet sonra kalbimde kendilerine karşı muhabbetten eser kalmadı. 0 zaman: “Gördün mü, sevgi benden midir, senden midir?” buyurdu.

H.791 yılmda vefat ettiler.

Mübarek; uzun boylu, buğday benizli, gür sakallı, güler yüzlü idi.

Şah-ı Nakşibendi Hazretleri

Gavs Hazretlerinin Seceresi
Seyda Hazretlerinin Bir Kerameti
Mürşid ile Tevbeye Mecbur muyuz?
Himmet

Antika ve Porselen Tamiri Antika Hastanesi

İlgili Makaleler

Bir Yorum

  1. şahı nakşibendi hz büyük evliyadır. 2 kişi bir evliyanın mezarı etrafında sohbet ederken adam yanındaki arkadaşına dediki bu zamanda da böyle büyük evliyalar var mı derken şahı nakşıbendi hz leri yolda giderken onların konuştuklarını hisseti onlara yolda onlara dediki bu zamanda öyle evliyalar var ki şu nehire ters ak dese tersine akar der demez o nehir tersine akmaya başladı ..bize dua edesiniz saolun

Başa dön tuşu